خـانه خراب کـرده مـرا قبرِ خاکی‌اَت            این روضه کُشته فاطمه را قبرِخاکی‌اَت

شـاهِ کَـرَم؛ امـیـرِحَـرَم، صـاحبِ عَـلَم            شد آتـشی به سـیـنـۀ ما قـبرِ خـاکی‌اَت

افـتـاده سـایـۀ عَـلَـمَـت بـر سـَرَم ولـی            بی‌سایه‌بان وُ صحن وُ سرا قبرِ خاکی‌اَت

قابی به پیشِ زائرتان در زیارت است            دیـوار وُ شـبهِ پـنجـره‌ها قـبرِخاکی‌اَت

صحنِ چهار نورِخدا سوت وُ کور وُ تار            سرفصل وُ متنِ روضۀ ما قبرِ خاکی‌اَت

بـایـد بـمـیـرم از غـمِ اربـابِ بـی‌کـفـن            دِق می‌دهد مرا به خـدا قـبرِ خاکی‌اَت

بارانِ چـشم‌هایِ تَـرَم نـدبه‌خـوان شده            شد ندبه خوان به امرِخدا قبرِ خاکی‌اَت